poniedziałek, 30 września 2013

BAM- mamy, kobiety, blogerki czyli spotkanie!

W kilku słowach: Spotkanie, Kobiety, Dzieci, Kanapa, Kawa i Notes. Rozszerzę .. w sobotę miałam zaszczyt ( bo w takim gronie ja chyba miałam największy) poznać świetne, silne, osobowości. I od razu pisze było niesamowicie!! Kobiety pełne uśmiechu, empatii i czaru. Przewodniczyła nam organizatorka spotkania Edyta Zając z Life Skills Academy, urocza matka pełna pasji, miała tylko jedną prośbę, "aby nasze spotkanie było inspiracją" i właśnie takie było!




Cała prawda, o.. warsztaty

Wpierw wysłuchaliśmy Ewy Woch-Dolewskiej z portalu TATENTO.PL  "NieBezpieczne związki - o czym warto wiedzieć dzieląc się prywatnością w sieci." Dla mnie był to temat, który spadł mi z nieba, ponieważ głównym moim problem dotychczas był odczuwalny strach gdy umieszczałam zdjęcia swojej rodziny w necie. I choć wcale mnie to nie uspokoiło bo takich zagrożeń jest ogrom i przytoczone przykłady z życia wielu blogerek, również mi nie pomogły to jednak nie dam się nadal ponosić mojej fantazji. Było również o prawach autorskich i ochronie danych osobowych. Po dość poważnej rozmowie, był drugi gość, Michał Mącznik, czyli ImprovClub - Improwizacja w praktyce, który wykładał o "Praktycznej improwizacji". Świetny facet, pozytywnie naładowany, całkiem nas rozluźnił. Pokazał nam jakie możliwości daje w życiu improwizacja, oraz kiedy plan zawodzi jak można wybrnąć z sytuacji improwizując praktycznie.


Thanks girls..


 Po tym pozostało już tylko poznać się nawzajem, wymienić doświadczeniami, poddać się rozmowie o dzieciach, o nas, o życiu. Szczególnie serdecznie dziękuję Wiolecie z Mama bloguje za pomoc i rady, Oli z Mini Mini za długą ciekawą rozmowę oraz rady, Paulinie czyli Optymistycznej mamie za świetny humor i optymizm, którym zarażasz dziewczyno! Magdzie z portalu Pozytywne rodzicielstwo za bajkę, którą sobie opowiedziałyśmy:) w czasie naszej praktycznej improwizacji, Basi z Taste of life za piękny notes na tę przygodę blogową( na pewno wiele postów w nim skreślę), Edycie za możliwość spotkania się z Wami, Ewie i Michałowi oraz wszystkim pozostałym dziewczynom za niesamowitą atmosferę i  ciepłe rozmowy. Liczę, że spotkam się z Wami dziewczyny już niebawem na kolejnym spotkaniu dla mam blogujących. Czując wielką inspirację pozostaje mi zastosować się do rad koleżanek i tworzyć!!!!



 Zdjęcia mogę pokazać dzięki Kasi czyli Cacynce.

czwartek, 26 września 2013

Kocmołuch na spacerze

Idzie przez miasto para..córa i mama.. córa- księżniczka, pięknie wystrojona, niczego jej nie brakuje.. obok mama- Kocmołuszek, wyciągnięty dres, spłowiała bluza, siano na głowie. Wniosek: córa płeć piękna,  od urodzenia uczona strojenia, mama- no cóż o strojeniu już dawno zapomniała, tylko kiedy?
W chwili narodzin dziecka?
Zapominamy o sobie, a całą uwagę skupiamy na dzieciach? Zamykamy się w kuchni, wpatrujemy się w męża, który całe dnie spędza w pracy , nie inwestujemy w siebie, nie poznajemy nowych osób, po prostu tracimy całą energię i zadowolenie z życia..  Ale dlaczego ? Jak się tłumaczymy?




Jedne powiedzą, że mają tyle obowiązków, że nie starcza im czasu na zadbanie o siebie, ale czy na pewno? Czy dom i rodzina zajmują nam na prawdę całe życie? A może wystarczy dobra organizacja oraz pomoc  bliskich osób..
Inne powiedzą, że po co się starać skoro mąż nie zauważa..
Ale czy na prawdę nie zauważa? Czy tylko przymyka oczy. 
Ile razy słyszałyście z ust mężów: " Zrób coś z sobą!" " Jak Ty wyglądasz?" " Widziałaś się w lustrze?", "Wyglądasz jak kocmołuch"
Ja niestety kilka razy usłyszałam i wolałabym tego unikać. Bo mimo , że może na zewnątrz znajomi postrzegają mnie jako nader zadbaną to zdarzyło mi się schować pod okularami przeciwsłonecznymi .
Ale koniec z tym!!! 
Dziewczyny, Matki, Żony i Kochanki;) ( ostatnie takiego problemu nie mają:)) apeluję do Was!
Zadbajmy o siebie!! Wchodząc rano do przedszkola wystarczy rzut oka by wyodrębnić matki pracujące i te pilnujące dzieci w domu, dlaczego mamy być gorsze! Zróbmy to dla siebie! Jesteśmy w pięknym młodym wieku i nie zmarnujmy tego czasu!
Zmiana garderoby, delikatny makijaż, wizyta u fryzjera, kosmetyczki wystarczą abyśmy były postrzegane jako zadbane, zorganizowane, piękne mamusie, którym życie nie umyka między palcami!!
Nie róbmy tego dla dzieci, dla mężów zróbmy to dla siebie!!!

poniedziałek, 23 września 2013

Grzyby, ach te grzyby

Kto nie lubi chodzić do lasu? Świeże powietrze, cisza i tylko gdzieś w dali słychać dzięcioła. W lecie borówki, a teraz grzyby. I świetnie bo uwielbiam zupę grzybową, jajecznicę z kurkami, grzyby  na śmietanie od babci ..


I choć moje uwielbienie do grzybów nie minęło, to jednak coś się zmieniło!
Nie daję się zwariować!
We wrześniu, kiedy pojawiają się pierwsze wysypy, nie biegnę na plac po to żeby za chwilę poczuć ten zapach i ten smak. Nie odważyłam się jeszcze  choćby dać spróbować dzieciom grzybowej.  Tyle się teraz słyszy o przypadkach zatruć u dzieci, u małych dzieci! Człowiek po prostu się boi, o zdrowie dziecka , a w tym przypadku nawet o jego życie. Bo co to jest grzyb? Grzyby jadalne - czyli wybrane gatunki grzybów wielkoowocnikowych, uznane za smaczne, a przynajmniej nietrujące. Wniosek? Żadnych wartości odżywczych tylko smak.
-Więc po co je dawać dzieciom?
-Aby je narażać na utratę zdrowia?
Trujak może zabić, a jadalny może zaszkodzić.

Grzybom Dziękujemy, przynajmniej na jakiś czas  dopóki  dzieci odrosną od ziemi:)


czwartek, 12 września 2013

Mama w prawie czyli co nam się należy od Państwa!!!


Kiedy tatuś haruje jak wół, żeby utrzymać rodzinę, która nie jest mała, a mamusia jest zmuszona podjąć się wychowywania dzieciaków samodzielnie i jest na urlopie wychowawczym duże jest prawdopodobieństwo, że ich standard życia dalece odbiega od tego z przed powiększenia się rodziny. Co nam oferuje wtedy Państwo? A no niewiele.. Załapiemy się na dodatkowy grosz tylko wtedy gdy tak na prawdę przymieramy już głodem, bo jaka rodzina daję radę wyżyć za marne 539 zł netto na osobę? Podobno rządzący pracują wciąż nad polityką prorodzinną, ale zmian i udogodnień dla nas jest niewiele.




 Aby cokolwiek wysępić od Państwa trzeba niestety być bardzo dobrze doinformowanym, ponieważ możemy się spotkać z Panią w MOPS-ie lub GOPS-ie( zależy czy miasto czy wioska), której wiedza jest ograniczona bądź bardzo utajona, aby jak najmniej osób skorzystało z dodatków. Więc dobrze przeczytajcie poniższy wykaz dodatków do zasiłków, bo możliwe, że sami będziecie musieli stawiać kawę na ławę. Kolejną kłodą rzucaną pod nogi nam biednym mamom lub tatom jest szereg dokumentów jakie będziecie musieli złożyć. W tym celu odwiedzicie  ważne urzędy ( US, ZUS, Zakład Pracy). Wypełnicie kilkanaście stron Wniosku, złożycie kilkanaście oświadczeń i poczekacie na dokumenty z urzędów. Kiedy już wszystko jest przygotowane możecie udać się ponownie do oddziału Opieki Społecznej w celu złożenia wniosku z załącznikami. Jeśli po ich dokładnych wyliczeniach załapiemy się na zasiłek rodzinny wraz z dodatkami będziemy go otrzymywać na konto bankowe przez rok, następnie należy ponownie złożyć wniosek i pozbierać dokumenty by dostać przedłużenie na kolejny rok i tak w kółko. Poniżej umieściłam informacje na temat zasiłku rodzinnego, dodatków jakie przysługują i kryteria jakie należy spełnić by go otrzymać ( info ze strony mojego GOPS-u). Zachęcam również do zaglądnięcia na stronę internetową swojego Oddziału Opieki Społecznej.


Zasiłek rodzinny jest świadczeniem, które ma na celu częściowe pokrycie wydatków na utrzymanie dziecka. Wypłacany jest rodzinom zgodnie z ustawą o świadczeniach rodzinnych, w których miesięczny dochód na osobę nie przekraczał 539 zł (623 zł przy dziecku niepełnosprawnym) 

Prawo do zasiłku rodzinnego i dodatków do tego zasiłku przysługuje:
- rodzicom, jednemu z rodziców albo opiekunowi prawnemu dziecka
- opiekunowi faktycznemu dziecka
- osobie uczącej się tj. pełnoletniej osobie uczącej się, która nie pozostaje na utrzymaniu rodziców w związku z ich śmiercią lub zasądzeniem na jej rzecz alimentów 

Rodzaje dodatków do zasiłku rodzinnego:
- dodatek z tytułu urodzenia dziecka
- dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego
- dodatek z tytułu samotnego wychowywania dziecka
- dodatek z tytułu wychowywania dziecka w rodzinie wielodzietnej     
- dodatek z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego
- dodatek z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego
- dodatek z tytułu podjęcia nauki w szkole poza miejscem zamieszkania 


Dodatek z tytułu urodzenia dziecka ( nie mylić z becikowym!!!)

przysługuje jednorazowo matce lub ojcu albo opiekunowi prawnemu dziecka do ukończenia przez dziecko pierwszego roku życia

Dodatek z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego  
przysługuje matce lub ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka jeżeli dziecko pozostaje pod jego faktyczną opieką , uprawnionemu do urlopu wychowawczego,  nie dłużej jednak niż okres :
24 miesięcy kalendarzowych
36 miesięcy kalendarzowych, jeżeli sprawuje opiekę nad więcej niż jednym dzieckiem urodzonym podczas jednego porodu
72 miesięcy kalendarzowych, jeżeli sprawuje opiekę nad dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o niepełnosprawności albo o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Dodatek z tytułu samotnego wychowania dziecka:
przysługuje jeżeli :
drugi z rodziców dziecka nie żyje
ojciec dziecka jest nie znany
powództwo o ustalenie świadczenia alimentacyjnego od drugiego z rodziców zostało oddalone 

Dodatek z tytułu wychowywania dziecka w rodzinie wielodzietnej 
Dodatek przysługuje matce lub ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka na trzecie i na następne dzieci uprawnione do zasiłku rodzinnego.

Dodatek z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka 
Dodatek przysługuje matce  lub ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka, a także osobie uczącej się na pokrycie zwiększonych wydatków związanych z rehabilitacją lub kształceniem dziecka.

Dodatek z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego
Dodatek przysługuje matce lub ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka, a także osobie uczącej się na częściowe pokrycie wydatków  związanych z rozpoczęciem w szkole nowego roku szkolnego . W/w dodatek przysługuje również na dziecko rozpoczynające  roczne przygotowanie przedszkolne.

Dodatek z tytułu podjęcia przez dziecko nauki w szkole poza miejscem zamieszkania 
Dodatek przysługuje matce lub ojcu, opiekunowi prawnemu albo opiekunowi faktycznemu dziecka lub osobie uczącej się w związku z zamieszkiwaniem w miejscowości, której znajduje się siedziba szkoły ponadgimnazjalnej lub artystycznej  lub w związku z dojazdem z miejsca zamieszkiwania do miejscowości,  w której znajduje się siedziba szkoły . W/w dodatek przysługuje  przez 10 miesięcy w roku w okresie pobierania nauki od września do czerwca następnego roku kalendarzowego. 

Wiele z nas jest za dumnych, aby udać się do Opieki Społecznej, zadłużamy się i szukamy pomocy u rodziny, bo wciąż ciągnie się za nami stereotyp tej placówki. Owszem korzystają z niej ubodzy, bezdomni, bezrobotni, ale my również mamy prawo do korzystania z środków Państwa, kiedy brakuje pieniędzy na życie. Nie wstydźmy się !!! 

piątek, 6 września 2013

Dada pantsy.. Nie, dziękuję!

Kiedy kończą się pieluchy, lecisz do sklepu, kupujesz i kolejne dwa tygodnie spokoju, ale gorzej gdy w sklepie nie ma Twoich ulubionych, jest po 20, a dzieci ululane w samochodzie. Co robisz? Bierzesz te, które są. A, że  w Biedronce w tej kwestii nie ma wyboru, nie możesz przebierać. Tak o to wróciłam do domu z nowością Biedronkową czyli pieluchomajtkami Pantsy.
Zadaniem pieluchomajtek jest oduczenie dzieci od siusiania w pieluchę, teoretycznie powinny być zakładane kilkakrotnie w ciągu dnia ( pod warunkiem, że nie ważą już kilograma:)), a dzieciątko powinno znać już funkcję nocnika. Zrobię małe porównanie z tradycyjnymi pieluchami, ale nie zapominajmy o ich funkcji.




Czym się różnią od tradycyjnych? Przede wszystkim ceną! 
Za nowość zapłacimy  ok 20 zł,  stare  kupimy za prawie 30. 
Kolejna różnica to ilość.
Pansty jest w opakowaniu 22 sztuki, a tradycyjnych jest 54.
I chyba najważniejsza różnica to ich wygląd bądź funkcjonalność.
Pieluchomajtki jak sama nazwa wskazuje ubieramy jak majteczki, nie ma żadnych rzepów.
Wkład jest taki sam




Producent nas zachęca kolorowym opakowaniem i cechami:
-łatwe zakładanie
-łatwe zdejmowanie
-elastyczne boki

I byłoby fajnie i przyjemnie gdyby....
- wcale tak łatwo się ich nie ubiera, na leżąco było mi bardzo trudno, musiałam robić wygibasy z córką, więc ubierałam tylko na stojąco! Czyli "Klaudia podnieś jedną nóżkę, a teraz drugą" i wciąganie..
- Ze zdejmowaniem jeszcze gorzej! O ile z siuśkami było cudownie, bach i na ziemi o tyle z kupą był problem.. Jak tu zdjąć pieluchę, żeby nie usmarować nóg, poza tym w zimniejsze dni kiedy dziecko chodzi w rajtuzach trzeba rozebrać je do gołego.
- Kolejny minus , po zużyciu co z nimi zrobić? Jak to co do kosza!takie pamiątki lepiej żeby nie cuchnęły. Tradycyjne pieluchy ładnie można zawinąć przypiąć boczki rzepami, pozostaje nam w rękach ładna kuleczka i już nic nie wydostanie się na zewnątrz, a tu nie ma jak zawinąć, cały czas odkryte z całą zawartością na wierzchu...


 Trochę o zaletach..
- chyba córce było wygodnie w nich biegać                        
- trzymają się na pupie mimo braku regulacji
- są chłonne i super cienkie, chyba nawet cieńsze od tradycyjnych

Myślę, że dla córki jest trochę za wcześnie na pantsy, nocnik traktuje jak zabawkę i siada kiedy chce, a nie wtedy kiedy trzeba.  Cena jest wysoka, ale jakość dobra, poza moimi małymi problemami z zakładaniem i zdejmowaniem produkt oceniam jako dobry. Nie wiem czy jeszcze spróbuję założyć małej pieluchomajtki, mam nadzieję, że rano się obudzę i zobaczę jak Klaudia sama siada na nocnik (ironia):) Bo czy na prawdę taki produkt pomaga w oduczaniu dziecka od sikania w pieluchę? Czy Wasze dzieci korzystają z pieluchomajtek? Jakie są Wasze doświadczenia?




czwartek, 5 września 2013

Ja nie chcę iść do przedszkola....

I skończyły się jakże piękne i krótkie wakacje, minęły  upalne dni, w powietrzu czuć jesień, a najmłodsi z tornistrami na plecach i workami w rękach pomaszerowali do szkoły.

                 
                            fot. pobrana ze strony rodzinne-miasto.pl




 Syn poszedł do przedszkola, z miną wielce obrażoną . Z muchami w nosie przekroczył próg sali.  Dla wielu z Was jest to nowość, musicie zmierzyć się z płaczem dziecka i prośbami aby go nie  zostawiać w obcym miejscu. Niestety może się okazać, że ten płacz przeciągnie się nawet do kilku tygodni każdego dnia. Pewnie niejedna z mam  przegląda teraz internet, wszelkie poradniki, zadaje pytania na forum.  Dwa lata temu sama to robiłam. Bardzo przeżywałam zły nastrój dziecka i niechęć do przedszkola. Trwało to ok. 2 tygodnie. Dzień w dzień płacz, przylepianie się do spódnicy i  moje obietnice! I nie myślcie sobie, że byłam niewzruszona, tak samo ryczałam jak on. Chodziłam od drzwi do drzwi, chowałam się po kątach i obserwowałam go z daleka. Patrzyłam jak dziecko sobie nie radzi z emocjami, jego smutek i żal łamały mi serce. Kilka razy przeszła mi myśl po głowie, aby syna nie odprowadzać na następny dzień, zastanawiałam się czy jest gotowy emocjonalnie na takie rozstanie, męża pytałam czy, aby się nie pospieszyliśmy z tą decyzją : "Może pójdzie od następnego roku" mówiłam. Udało się przetrwać kilka pierwszych tygodni, ale kiedy przychodziła choroba, dramat rozpoczynał się na nowo. Syn rano nie chciał wstawać. leżał w łóżku i mówił, że źle się czuję, przeciągał chwilę ubierania się, nie miał apetytu i ciągle powtarzał, że w przedszkolu mu się nie podoba. Do tej pory czasami mruknie pod nosem, że nie chce do niego iść..I co w takich chwilach robić? Podsunę Wam kilka artykułów, które znalazłam w internecie, dzieci.pl i przedszkolak.wieszjak.pl . Warto również czytać książeczki dla dzieci o tematyce przedszkolnej np. "Mądra Mysz Zuzia idzie do przedszkola" , " Marysia i wesoły dzień w przedszkolu". Sama miałam instrukcję, którą otrzymałam od Pani Przedszkolanki, co robić i  jak sobie radzić z histerią dziecka podczas tych pierwszych kilku dni. Niestety zapamiętałam chyba najważniejsze- Nie ulegać! czyli mimo największego ataku złości czy płaczu nie zabierać  malucha z powrotem do domu oraz nie przeciągać chwili pożegnania.


Co myślę z perspektywy czasu?
Czy dobrze zrobiliśmy odsyłając dziecko do przedszkola już w wieku trzech lat?
Gdybym wiedziała wcześniej jaką fazę mu zafunduję, pewnie długo bym się zastanawiała , ale z drugiej strony widzę bardzo duże postępy w zachowaniu dziecka. Wiele się nauczyło przy Pani Przedszkolance i rówieśnikach o czym nie było w ogóle mowy kiedy próbowałam  z nim  cokolwiek zrobić w domu. 
Pewne jest jedno, w przedszkolu krzywda mu się nie dzieje, pracuje tam wykwalifikowany personel, który opiekuje się naszymi pociechami mam nadzieję najlepiej jak potrafi. 

poniedziałek, 2 września 2013

Prewencja czyli kilka sposobów na odporność

Wraz z zakończeniem wakacji, nadchodzą chłodne poranki i wieczory.  Deszcz i zimny wiatr będą  towarzyszyły mi i synowi w drodze do przedszkola.  I już truchleję. Niespełna dwa miesiące był spokój, nie chorował, nie odwiedzał gabinetu pediatrycznego i jak przypuszczam pierwszą wizytę u Pani doktor będziemy mieli jeszcze w tym miesiącu. Przez okres jesienny i wiosenny będę stałą bywalczynią Ośrodka Zdrowia, jak nie z synem to z córką, która złapie wszystko po braciszku. Bo wszyscy dobrze wiemy, że dzieci w przedszkolach dużo chorują, stykają się z rówieśnikami, a każdy ma swój własny pakiet bakterii i wirusów, które dzieci wymieniają między sobą.
To jest cena jaką płacimy za pobyt w przedszkolu, ale czy jest to do uniknięcia? Chyba nie! Podobno lepiej, że teraz się wychoruje niż gdyby chorował będąc uczniem w szkole.

                                       zdjęcie z  www.bbedukacja.pl


PROFILAKTYKA...


Czy da się ochronić dziecko przed chorobą? Czy jest złoty środek na zdrowie? Nie wiem!
Ale wiem co możemy zrobić, aby zmniejszyć ryzyko zachorowania, przede wszystkim

- hartowanie- codzienne!!! spacery nawet w wietrzny, chłodny dzień, przy odpowiednim ubiorze
- kilkudniowy wyjazd z maluchem nad morze lub w góry
- picie soków owocowych i warzywnych czyli zdrowa żywność pełna witamin
- sposoby babci czyli herbatka z sokiem malinowym, lub miodem, mleko z czosnkiem, syrop z cebuli
- odpowiedni ubiór czyli  nie przegrzewanie (  wkładając rękę pod ubranie na plecy bądź kark sprawdzamy czy dziecko jest spocone) ale również nie ubierać za lekko.
- a jeśli ubiór to i wietrzenie pokoju przed snem
- w okresie grzewczym unikajcie mocnego grzania w piecach, optymalna temperatura w domu to 19 - 20 stopni, suche powietrze wysusza śluzówkę, w związku z tym  można również nawilżać powietrze nawilżaczem lub położyć mokry ręcznik na kaloryferze,  ale pamiętajcie aby go często prać.
- higiena czyli częste mycie rąk


FARMAKOLOGIA...?


 o ile domowe sposoby raczej nie zaszkodzą to z lekami bywa różnie, i tak

- środki farmakologiczne, chyba najłatwiej nam po nie sięgnąć, ale trzeba z nimi uważać, bo przecież podając je ingerujemy w ich układ immunologiczny, który nie jest jeszcze wykształcony. Trudno powiedzieć jakie będą  skutki ich podawania za kilkanaście lat?
- pozostają jeszcze szczepienia, te obowiązkowe narzucone przez Państwo, ale również odpłatne, dobrowolne. Osobiście jestem za szczepieniem przeciw pneumokokom ( na ten temat mogłabym napisać wykład) i wirusom, ale sceptycznie podchodzę do szczepienia przeciw grypie.

Ja już swoje sposoby wybrałam, nie wiem czy unikniemy wszystkich przeziębień, ale spróbuję z tym powalczyć, spacery, ubiór witaminy i tran to nasi codzienni sprzymierzeńcy.
Piszcie  w komentarzach rodzice  jakie macie sposoby na podwyższenie odporności u dzieciaków, możemy sobie wzajemnie pomóc:)